inclamo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

inclamo < in + clamo

Προφορά
ΔΦΑ : /inˈklaː.moː/

Ρήμα

inclamo (la) (inclāmō1, amavi, inclāmāvī, inclāmātum, inclāmāre)

Κλίση
Α' συζυγία (inclamo, inclamavi, inclamatum, inclamare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: inclamo, inclamas, inclamat, inclamamus, inclamatis, inclamant.
    Υποτακτική: inclamem, inclames, inclamet, inclamemus, inclametis, inclament.
    Προστακτική: -, inclama, -, -, inclamate, -.
    Απαρέμφατο: inclamare.
    Μετοχή: inclamans, inclamans, inclamans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: inclamabam, inclamabas, inclamabat, inclamabamus, inclamabatis, inclamabant.
    Υποτακτική: inclamarem, inclamares, inclamaret, inclamaremus, inclamaretis, inclamarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: inclamabo, inclamabis, inclamabit, inclamabimus, inclamabitis, inclamabunt.
    Υποτακτική: inclamaturus-a-um sim, sis, sit, inclamaturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, inclamato, inclamato, -, inclamatote, inclamanto.
    Απαρέμφατο: inclamaturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: inclamaturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: inclamavi, inclamavisti, inclamavit, inclamavimus, inclamavistis, inclamaverunt (ή inclamavere).
    Υποτακτική: inclamaverim, inclamaveris, inclamaverit, inclamaverimus, inclamaveritis, inclamaverint.
    Απαρέμφατο: inclamavisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: inclamaveram, inclamaveras, inclamaverat, inclamaveramus, inclamaveratis, inclamaverant.
    Υποτακτική: inclamavissem, inclamavisses, inclamavisset, inclamavissemus, inclamavissetis, inclamavissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: inclamavero, inclamaveris, inclamaverit, inclamaverimus, inclamaveritis, inclamaverint.
  7. Γερούνδιο
    inclamandi, inclamando, inclamandum, inclamando.
  8. Σουπίνο
    inclamatum, inclamatu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: inclamor, inclamaris (-re), inclamatur, inclamamur, inclamamini, inclamantur.
    Υποτακτική: inclamer, inclameris (-re), inclametur, inclamemur, inclamemini, inclamentur.
    Προστακτική: -, inclamare, -, -, inclamamini, -.
    Απαρέμφατο: inclamari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: inclamabar, inclamabaris (-re), inclamabatur, inclamabamur, inclamabamini, inclamabantur.
    Υποτακτική: inclamarer, inclamareris, inclamaretur, inclamaremur, inclamaremini, inclamarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: inclamabor, inclamaberis, inclamabitur, inclamabimur, inclamabimini, inclamabuntur.
    Προστακτική: -, inclamator, inclamator, -, -, inclamantor.
    Απαρέμφατο: inclamatum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: inclamatus-a-um sum, es, est, inclamati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: inclamatus-a-um sim, sis, sit, inclamati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: inclamatum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: inclamatus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: inclamatus-a-um eram, eras, erat, inclamati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: inclamatus-a-um essem, esses, esset, inclamati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: inclamatus-a-um ero, eris, erit, inclamati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: inclamatum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    inclamandus-a-um
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.