clamo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

clamo < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈklaː.moː/
ⓘ 

Ρήμα

clamo (la) (clāmō1, clāmāvī, clāmātum, clāmāre)

Σύνθετα

Κλίση
Α' συζυγία (clamo, clamavi, clamatum, clamare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: clamo, clamas, clamat, clamamus, clamatis, clamant.
    Υποτακτική: clamem, clames, clamet, clamemus, clametis, clament.
    Προστακτική: -, clama, -, -, clamate, -.
    Απαρέμφατο: clamare.
    Μετοχή: clamans, clamans, clamans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: clamabam, clamabas, clamabat, clamabamus, clamabatis, clamabant.
    Υποτακτική: clamarem, clamares, clamaret, clamaremus, clamaretis, clamarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: clamabo, clamabis, clamabit, clamabimus, clamabitis, clamabunt.
    Υποτακτική: clamaturus-a-um sim, sis, sit, clamaturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, clamato, clamato, -, clamatote, clamanto.
    Απαρέμφατο: clamaturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: clamaturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: clamavi, clamavisti, clamavit, clamavimus, clamavistis, clamaverunt (ή clamavere).
    Υποτακτική: clamaverim, clamaveris, clamaverit, clamaverimus, clamaveritis, clamaverint.
    Απαρέμφατο: clamavisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: clamaveram, clamaveras, clamaverat, clamaveramus, clamaveratis, clamaverant.
    Υποτακτική: clamavissem, clamavisses, clamavisset, clamavissemus, clamavissetis, clamavissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: clamavero, clamaveris, clamaverit, clamaverimus, clamaveritis, clamaverint.
  7. Γερούνδιο
    clamandi, clamando, clamandum, clamando.
  8. Σουπίνο
    clamatum, clamatu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: clamor, clamaris (-re), clamatur, clamamur, clamamini, clamantur.
    Υποτακτική: clamer, clameris (-re), clametur, clamemur, clamemini, clamentur.
    Προστακτική: -, clamare, -, -, clamamini, -.
    Απαρέμφατο: clamari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: clamabar, clamabaris (-re), clamabatur, clamabamur, clamabamini, clamabantur.
    Υποτακτική: clamarer, clamareris, clamaretur, clamaremur, clamaremini, clamarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: clamabor, clamaberis, clamabitur, clamabimur, clamabimini, clamabuntur.
    Προστακτική: -, clamator, clamator, -, -, clamantor.
    Απαρέμφατο: clamatum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: clamatus-a-um sum, es, est, clamati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: clamatus-a-um sim, sis, sit, clamati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: clamatum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: clamatus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: clamatus-a-um eram, eras, erat, clamati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: clamatus-a-um essem, esses, esset, clamati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: clamatus-a-um ero, eris, erit, clamati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: clamatum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    clamandus-a-um
 

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.