defio
Εσπεράντο (eo)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - defio < defi + -o
Ουσιαστικό
Ουσιαστικό| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | defio | defioj |
| αιτιατική | defion | defiojn |
defio (eo)
- η πρόκληση
- li devas afronti defion
- πρέπει να αντιμετωπίσει μια πρόκληση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.