dede

Παπιαμέντο (pap)

Ουσιαστικό

dede

Τουρκικά (tr)

Προφορά
ΔΦΑ : /dɛˈdɛ/
τυπογραφικός συλλαβισμός : de‐de

Ουσιαστικό

dede (tr)

Κλίση
κλίση του dede
ενικός πληθυντικός
ονομαστική dede dedeler
αιτιατική dedeyi dedeleri
δοτική dedeye dedelere
τοπική dedede dedelerde
αφαιρετική dededen dedelerden
γενική dedenin dedelerin
κτητικές μορφές του dede
(ονομαστική) ενικός πληθυντικός
... μου dedem dedelerim
... σου deden dedelerin
... του dedesi dedeleri
... μας dedemiz dedelerimiz
... σας dedeniz dedeleriniz
... τους dedeleri dedeleri
(αιτιατική) ενικός πληθυντικός
... μου dedemi dedelerimi
... σου dedeni dedelerini
... του dedesini dedelerini
... μας dedemizi dedelerimizi
... σας dedenizi dedelerinizi
... τους dedelerini dedelerini
(δοτική) ενικός πληθυντικός
... μου dedeme dedelerime
... σου dedene dedelerine
... του dedesine dedelerine
... μας dedemize dedelerimize
... σας dedenize dedelerinize
... τους dedelerine dedelerine
(τοπική) ενικός πληθυντικός
... μου dedemde dedelerimde
... σου dedende dedelerinde
... του dedesinde dedelerinde
... μας dedemizde dedelerimizde
... σας dedenizde dedelerinizde
... τους dedelerinde dedelerinde
(αφαιρετική) ενικός πληθυντικός
... μου dedemden dedelerimden
... σου dedenden dedelerinden
... του dedesinden dedelerinden
... μας dedemizden dedelerimizden
... σας dedenizden dedelerinizden
... τους dedelerinden dedelerinden
(γενική) ενικός πληθυντικός
... μου dedemin dedelerimin
... σου dedenin dedelerinin
... του dedesinin dedelerinin
... μας dedemizin dedelerimizin
... σας dedenizin dedelerinizin
... τους dedelerinin dedelerinin
κλίση του dede (ως κατηγορουμένου)
ενεστώτας ενικός πληθυντικός
είμαι dedeyim dedelerim*
είσαι dedesin dedelersin*
είναι dede / dededir dedeler* / dedelerdir*
είμαστε dedeyiz dedeleriz
είστε dedesiniz dedelersiniz
είναι dedeler dedelerdir
αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν dedeydim dedelerdim*
ήσουν dedeydin dedelerdin*
ήταν dedeydi dedelerdi*
ήμασταν dedeydik dedelerdik
ήσασταν dedeydiniz dedelerdiniz
ήταν dedeydiler dedelerdi
έμμεσος / απρόσωπος αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν dedeymişim dedelermişim*
ήσουν dedeymişsin dedelermişsin*
ήταν dedeymiş dedelermiş*
ήμασταν dedeymişiz dedelermişiz
ήσασταν dedeymişsiniz dedelermişsiniz
ήταν dedeymişler dedelermiş
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους.

Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

Συγγενικά
  • dedelik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.