ὠλεσίκαρπος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὠλεσίκαρπος < ὤλεσα (απώλεσα) < ὄλλυμι (χάνω) + καρπός

Επίθετο

ὠλεσίκαρπος

που χάνει τους καρπούς του
ἰτέαι ὠλεσίκαρποι (Ομήρου Οδύσσεια, κ 510)

Αναφορές

Θησαυρός της Ελληνικής γλώσσης, Y - Ōō, Volume 8, Henri Estienne, Charles Benoît Hase, Didot, 1865, σελ. 2020
Eustathii ... commentarii ad Homeri Iliadem, ed. by J.G. Stallbaum, Eustathius (abp. of Thessalonica.), 1829, τόμος 3, σελ. 160 (Ευστάθιος Θεσσαλονίκης)
Οππιανού Κυνηγετικά και Αλιευτικά, Johann Gottlob Schneider, David Peifer, Gottfried Heinrich Schaefer, apud Ioa. Aug. Gottl. Weigel, Λειψία, 1813, σελ. 48

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.