ὁ ἀποθανών δεδικαίωται
Αρχαία ελληνικά (grc)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - ὁ ἀποθανὼν δεδικαίωται < → δείτε τις λέξεις ὁ, ἀποθανών και δεδικαίωται, ἀποθανών: μετοχή αορίστου β’ του ρήματος ἀποθνῄσκω, και δεδικαίωται: γ' ενικού παθητικού παρακειμένου του ρήματος δικαιόω
Έκφραση
Έκφρασηὁ ἀποθανὼν δεδικαίωται (ελληνιστική κοινή)
- ο νεκρός έχει κριθεί και έχει απαλλαγεί (από τις αμαρτίες)
- ※ 2ος κε αιώνας ⌘ Καινή Διαθήκη, Προς Ρωμαίους, 6.7
- ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας.
- Διότι ἐκεῖνος, ποὺ πέθανε, ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.
- Μετάφραση: Νικόλαος Σωτηρόπουλος, @archive.org
- ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας.
- ※ 2ος κε αιώνας ⌘ Καινή Διαθήκη, Προς Ρωμαίους, 6.7
Πηγές
Πηγές- ὁ ἀποθανών δεδικαίωται - Μαρκαντωνάτος, Γεράσιμος Αν. Λεξικό αρχαίων, βυζαντινών και λόγιων φράσεων της νέας ελληνικής. Αθήνα: Gutenberg, 2002, 5η έκδοση βελτιωμένη και συμπληρωμένη. 1η: 1992.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.