ἀρκούδα
Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - ἀρκούδα < ἀρκούδ(ιον) + -α
Ουσιαστικό
Ουσιαστικόἀρκούδα θηλυκό, θηλυκό του ἄρκουδος
- (θηλαστικό ζώο) αρκούδα
- ※ 14ος αιώνας, Διήγησις παιδιόφραστος τῶν τετραπόδων ζώων, ανωνύμου, στ. 1035 (στίχοι 1035-1037)
- εὐθὺς ὁ λεοντόπαρδος, εὐθὺς καὶ ἡ ἀρκοῦδα,
ὁ λύκος, ἡ ἀλώπεκα, ὁ σκύλος καὶ ὁ κάτης,
ὅλοι ἐκεῖ εἰσέδραμον εἰς βοηθειὰν τοῦ πάρδου· - Wilhelm Wagner, (επιμ.), Carmina graeca medii aevi, Teubner, Λειψία 1874, σ. 177
- εὐθὺς ὁ λεοντόπαρδος, εὐθὺς καὶ ἡ ἀρκοῦδα,
- ※ 14ος αιώνας, Διήγησις παιδιόφραστος τῶν τετραπόδων ζώων, ανωνύμου, στ. 1035 (στίχοι 1035-1037)
- ἀρκουδία
- ἀρκούδι
- ἀρκούδιν
- ἀρκούδιον
Συγγενικά
- ἀρκοπαίκτης
- ἀρκοπαικτολωποχιτονεκδύτης
- ἀρκοπούλι, ἀρκοπούλιν
- ἄρκος
- ἀρκοτρόφος
- ἀρκουδόμαξο, ἀρκουδόμαξον
- ἀρκουδίζω
- ἀρκουδόπουλον
- ἀρκόχοιρος
- ἀρκτοκύων
- ἀρκτόμορφος
- ἄρκτος
- ἀρκτοτρόφος
Πηγές
Πηγές- ἀρκούδα - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].
- σελ.193, Τόμος 3 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία. Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
- ἀρκούδα - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.