ἀγνοοῦμαι
Αρχαία ελληνικά (grc)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - ἀγνοοῦμαι < ἀγνοέω
| Ενεστώτας | ἀγνοοῦμαι |
|---|---|
| Παρατατικός | ἠγνοούμην |
| Μέλλοντας | ἀγνοήσομαι και ἀγνοηθήσομαι |
| Αόριστος β' | ἠγνοήθην |
| Παρακείμενος | ἠγνόημαι |
Ρήμα
Ρήμαἀγνοοῦμαι
- παθητικής σημασίας: είμαι άγνωστος
| Ὁριστική | ἀγνοοῦμαι |
|---|---|
| Ὑποτακτική | ἀγνοῶμαι |
| Εὐκτική | ἀγνοοίμην |
| Προστακτική | ἀγνοοῦ |
| Ἀπαρέμφατο | ἀγνοεῖσθαι |
| Μετοχή | ἀγνοούμενος, ἀγνοουμένη, ἀγνοούμενον |
| Ὁριστική | ἠγνοήθην |
|---|---|
| Ὑποτακτική | ἀγνοηθῶ |
| Εὐκτική | ἀγνοηθείην |
| Προστακτική | ἀγνοήθητι |
| Ἀπαρέμφατο | ἀγνοηθῆναι |
| Μετοχή | ἀγνοηθείς, ἀγνοηθεῖσα, ἀγνοηθέν |
| Ὁριστική | ἀγνοήσομαι και ἀγνοηθήσομαι |
|---|---|
| Ὑποτακτική | - |
| Εὐκτική | ἀγνοησοίμην |
| Προστακτική | - |
| Ἀπαρέμφατο | ἀγνοήσεσθαι |
| Μετοχή | ἀγνοησόμενος, ἀγνοησομένη, ἀγνοησόμενον |
| Ὁριστική | ἠγνόημαι |
|---|---|
| Ὑποτακτική | ἠγνοημένος ὦ |
| Εὐκτική | ἠγνοημένος εἴην |
| Προστακτική | ἠγνόησο |
| Ἀπαρέμφατο | ἠγνοῆσθαι |
| Μετοχή | ἠγνοημένος, ἠγνοημένη, ἠγνοημένον |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.