ενεή

Νέα ελληνικά (el)

από το αρχαίο επίθετο ενεός, ενεή, ενεόν, που σημαίνει ακριβώς «άναυδος», «άφωνος».

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ενεή

ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του ενεός

Ομώνυμα / Ομόηχα

ενεοί

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.