βρυχητίας

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βρυχητίας, λέξη του 12ου αιώνα < ελληνιστική κοινή βρῡχητ(ής) + -ίας < αρχαία ελληνική βρυχάομαι/βρυχῶμαι, βρυχάω [1]

Ουσιαστικό

βρυχητίας αρσενικό

  • που βρυχάται
    ※  14ος αιώνας ⌘ Ανωνύμου (Βϊος Αλεξάνδρου), Αλέξανδρος ο βασιλεύς, Μαρκιανός κώδικας 408 - Aerts, Willem J., The Byzantine Alexander Poem, Walter de Gruyter Inc., Boston/Berlin 2014 doi - "Book I". σελ.33-113.doi.pdf
    [στίχος 5] Ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐκεῖνος,
    ὁ γίγας ὁ περίφημος, ὁ συνετὸς ἐν λόγοις,
    ἡ πάρδαλις ἡ πτερωτή, λέων ὁ βρυχητίας,
    ὁ πρὸς πολέμους ἰσχυρός, ὁ δυνατὸς ἐν μάχαις,
    παντὶ τῷ κόσμῳ γέγονε περιφανὴς καὶ μέγας
    ≈ συνώνυμα: βρυχηματίας

Συγγενικά
  • βρυχημός
  • βρυχησμός
  • βρυχηματίας
  • βρυχηματώδης
  • βρυχίζομαι

→ και δείτε τη λέξη βρυχάω

Αναφορές
  1. βρυχητίας -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

Πηγές

[1] [2]

  1. βρυχητίας - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
  2. σελ.204, Τόμος 4 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.