αὐτερέτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

αὐτερέτης < αὐτός + ἐρέτης

Ουσιαστικό

αὐτερέτης αρσενικό

που κωπηλατεί κι ο ίδιος (ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε)

αὐτερέται δὲ ὅτι ἦσαν καὶ μάχιμοι πάντες (κωπηλατούσαν στα πολεμικά πλοία και οι ίδιοι οι στρατιώτες)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.