sanatorius
Λατινικά (la)
Ετυμολογία
- sanatorius < λατινική sanatus, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος la < sanus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *swā-n- (υγιής)
Κλίση
| ενικός | πληθυντικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | sanatarius | sanataria | sanatarium | sanatariī | sanatariae | sanataria |
| γενική | sanatariī | sanatariae | sanatariī | sanatariōrum | sanatariārum | sanatariōrum |
| δοτική | sanatariō | sanatariae | sanatariō | sanatariīs | sanatariīs | sanatariīs |
| αιτιατική | sanatarium | sanatariam | sanatarium | sanatariōs | sanatariās | sanataria |
| κλητική | sanatarius | sanataria | sanatarium | sanatariī | sanatariae | sanataria |
| αφαιρετική | sanatariō | sanatariā | sanatariō | sanatariīs | sanatariīs | sanatariīs |
Πηγές
- sanatorius - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.