placeo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

placeo < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

placeo (la) [placeo-placui(& placitum est)-placitum-ere] (Απαντούν μόνο οι τύποι της ενεργητικής φωνής)

Κλίση
B' συζυγία (placeo, placui, placitum, placere)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: placeō, places, placet, placemus, placetis, placent.
    Υποτακτική: placeăm, placeās, placeăt, placeāmus, placeātis, placeant.
    Προστακτική: -, place, -, -, placete, -.
    Απαρέμφατο: placere.
    Μετοχή: placens, placens, placens (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: placebăm, placebās, placebăt, placebāmus, placebātis, placebant.
    Υποτακτική: placerĕm, placerēs, placerĕt, placerēmus, placerētis, placerent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: placebō, placebĭs, placebĭt, placebĭmus, placebĭtis, placebunt.
    Υποτακτική: placiturus-a-um sim, sis, sit, placituri-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, placetō, placetō, -, placetōte, placentō.
    Απαρέμφατο: placiturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: placiturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: placuī, placuīstī, placuĭt, placuĭmus, placuīstis, placuērunt (ή placuēre).
    Υποτακτική: placuĕrĭm, placuĕrĭs, placuĕrĭt, placuĕrĭmus, placuĕrĭtis, placuĕrint.
    Απαρέμφατο: placuisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: placuĕrăm, placuĕrās, placuĕrăt, placuĕrāmus, placuĕrātis, placuĕrant.
    Υποτακτική: placuissĕm, placuissēs, placuissĕt, placuissēmus, placuissētis, placuissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: placuĕro, placuĕrĭs, placuĕrĭt, placuĕrĭmus, placuĕrĭtis, placuĕrint.
  7. Γερούνδιο
    placendī, placendō, placendum, placendō.
  8. Σουπίνο
    placitum, placitu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: placeŏr, placeris (-re), placetur, placemur, placemini, placentur.
    Υποτακτική: placeăr, placeāris (-re), placeātur, placeāmur, placeamĭni, placeantur.
    Προστακτική: -, placere, -, -, placemĭni, -.
    Απαρέμφατο: placeri
  2. Παρατατικός
    Οριστική: placebăr, placebāris (-re), placebātur, placebāmur, placebāmĭni, placebantur.
    Υποτακτική: placerer, placerēris, placerētur, placerēmur, placeremĭnī, placerentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: placebŏr, placebĕris, placebĭtur, placebĭmur, placebimĭni, placebuntur.
    Υποτακτική: -, -, -, -, -, -.
    Προστακτική: -, placetor, placetor, -, -, placentor.
    Απαρέμφατο: placitum īrī.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: placitus-a-um sum, es, est, placiti-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: placitus-a-um sim, sis, sit, placiti-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: placitum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: placitus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: placitus-a-um eram, eras, erat, placiti-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: placitus-a-um essem, esses, esset, placiti-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: placitus-a-um ero, eris, erit, placiti-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: placitum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    placendus-a-um
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.