obpugno

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

obpugno < ob + pugnō

Προφορά
ΔΦΑ : /obˈpuŋ.noː/

Ρήμα

obpugno (la) & oppugno (obpugnō1, obpugnāvī, obpugnātum, obpugnāre)

Κλίση
Α' συζυγία (obpugno, obpugnavi, obpugnatum, obpugnare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: obpugno, obpugnas, obpugnat, obpugnamus, obpugnatis, obpugnant.
    Υποτακτική: obpugnem, obpugnes, obpugnet, obpugnemus, obpugnetis, obpugnent.
    Προστακτική: -, obpugna, -, -, obpugnate, -.
    Απαρέμφατο: obpugnare.
    Μετοχή: obpugnans, obpugnans, obpugnans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: obpugnabam, obpugnabas, obpugnabat, obpugnabamus, obpugnabatis, obpugnabant.
    Υποτακτική: obpugnarem, obpugnares, obpugnaret, obpugnaremus, obpugnaretis, obpugnarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: obpugnabo, obpugnabis, obpugnabit, obpugnabimus, obpugnabitis, obpugnabunt.
    Υποτακτική: obpugnaturus-a-um sim, sis, sit, obpugnaturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, obpugnato, obpugnato, -, obpugnatote, obpugnanto.
    Απαρέμφατο: obpugnaturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: obpugnaturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: obpugnavi, obpugnavisti, obpugnavit, obpugnavimus, obpugnavistis, obpugnaverunt (ή obpugnavere).
    Υποτακτική: obpugnaverim, obpugnaveris, obpugnaverit, obpugnaverimus, obpugnaveritis, obpugnaverint.
    Απαρέμφατο: obpugnavisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: obpugnaveram, obpugnaveras, obpugnaverat, obpugnaveramus, obpugnaveratis, obpugnaverant.
    Υποτακτική: obpugnavissem, obpugnavisses, obpugnavisset, obpugnavissemus, obpugnavissetis, obpugnavissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: obpugnavero, obpugnaveris, obpugnaverit, obpugnaverimus, obpugnaveritis, obpugnaverint.
  7. Γερούνδιο
    obpugnandi, obpugnando, obpugnandum, obpugnando.
  8. Σουπίνο
    obpugnatum, obpugnatu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: obpugnor, obpugnaris (-re), obpugnatur, obpugnamur, obpugnamini, obpugnantur.
    Υποτακτική: obpugner, obpugneris (-re), obpugnetur, obpugnemur, obpugnemini, obpugnentur.
    Προστακτική: -, obpugnare, -, -, obpugnamini, -.
    Απαρέμφατο: obpugnari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: obpugnabar, obpugnabaris (-re), obpugnabatur, obpugnabamur, obpugnabamini, obpugnabantur.
    Υποτακτική: obpugnarer, obpugnareris, obpugnaretur, obpugnaremur, obpugnaremini, obpugnarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: obpugnabor, obpugnaberis, obpugnabitur, obpugnabimur, obpugnabimini, obpugnabuntur.
    Προστακτική: -, obpugnator, obpugnator, -, -, obpugnantor.
    Απαρέμφατο: obpugnatum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: obpugnatus-a-um sum, es, est, obpugnati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: obpugnatus-a-um sim, sis, sit, obpugnati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: obpugnatum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: obpugnatus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: obpugnatus-a-um eram, eras, erat, obpugnati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: obpugnatus-a-um essem, esses, esset, obpugnati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: obpugnatus-a-um ero, eris, erit, obpugnati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: obpugnatum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    obpugnandus-a-um
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.