nomo
Εσπεράντο (eo)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - nomo < nom- + -o
Προφορά
Προφορά- ⓘ
Ουσιαστικό
Ουσιαστικό| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | nomo | nomoj |
| αιτιατική | nomon | nomojn |
nomo (eo)
- το όνομα
- en la nomo de..., στο όνομα του..., εν ονόματι του...
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.