ὑπολήνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ὑπολήνιον τὰ ὑπολήνιᾰ
      γενική τοῦ ὑποληνίου τῶν ὑποληνίων
      δοτική τῷ ὑποληνίῳ τοῖς ὑποληνίοις
    αιτιατική τὸ ὑπολήνιον τὰ ὑπολήνιᾰ
     κλητική ὦ! ὑπολήνιον ὑπολήνιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὑποληνίω
γεν-δοτ τοῖν  ὑποληνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑπολήνιον < ὑπο- + λην(ός) + -ιον

Ουσιαστικό

ὑπολήνιον ουδέτερο

Απόγονοι

ὑπολήνιον (αρχαία ελληνικά)

→ νέα ελληνικά: πουλάνι (ιδιωματικό)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.