ὑπεζωκώς
Αρχαία ελληνικά (grc)
| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | ὑπεζωκώς | ἡ | ὑπεζωκυῖᾰ | τὸ | ὑπεζωκός |
| γενική | τοῦ | ὑπεζωκότος | τῆς | ὑπεζωκυίᾱς | τοῦ | ὑπεζωκότος |
| δοτική | τῷ | ὑπεζωκότῐ | τῇ | ὑπεζωκυίᾳ | τῷ | ὑπεζωκότῐ |
| αιτιατική | τὸν | ὑπεζωκότᾰ | τὴν | ὑπεζωκυῖᾰν | τὸ | ὑπεζωκός |
| κλητική ὦ! | ὑπεζωκώς | ὑπεζωκυῖᾰ | ὑπεζωκός | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | ὑπεζωκότες | αἱ | ὑπεζωκυῖαι | τὰ | ὑπεζωκότᾰ |
| γενική | τῶν | ὑπεζωκότων | τῶν | ὑπεζωκυιῶν | τῶν | ὑπεζωκότων |
| δοτική | τοῖς | ὑπεζωκόσῐ(ν) | ταῖς | ὑπεζωκυίαις | τοῖς | ὑπεζωκόσῐ(ν) |
| αιτιατική | τοὺς | ὑπεζωκότᾰς | τὰς | ὑπεζωκυίᾱς | τὰ | ὑπεζωκότᾰ |
| κλητική ὦ! | ὑπεζωκότες | ὑπεζωκυῖαι | ὑπεζωκότᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ὑπεζωκότε | τὼ | ὑπεζωκυίᾱ | τὼ | ὑπεζωκότε |
| γεν-δοτ | τοῖν | ὑπεζωκότοιν | τοῖν | ὑπεζωκυίαιν | τοῖν | ὑπεζωκότοιν |
| 3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυκώς' όπως «λελυκώς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Συγγενικά
- ὑπεζωμένος
Ουσιαστικό
ὑπεζωκώς, -ότος αρσενικό (ελληνιστική κοινή , ουσιαστικοποιημένο)
- (ανατομία) ο υπεζωκότας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.