Ἱστιαιεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἱστιαιεύς	οἱ	Ἱστιαιεῖς
γενική	τοῦ	Ἱστιαιέως	τῶν	Ἱστιαιέων
δοτική	τῷ	Ἱστιαιεῖ	τοῖς	Ἱστιαιεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἱστιαιέᾱ	τοὺς	Ἱστιαιέᾱς
κλητική ὦ!		Ἱστιαιεῦ		Ἱστιαιεῖς
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἱστιαιεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἱστιαιέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἱστιαιεύς < Ἱστίαι(α) + -εύς

Ἱστιαιεύς αρσενικό

Ἱστιαιεύς αρσενικό

Ἱστιαιεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.