ἀπόσμηξις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀπόσμηξῐς αἱ ἀποσμήξεις
      γενική τῆς ἀποσμήξεως τῶν ἀποσμήξεων
      δοτική τῇ ἀποσμήξει ταῖς ἀποσμήξεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀπόσμηξῐν τὰς ἀποσμήξεις
     κλητική ὦ! ἀπόσμηξῐ ἀποσμήξεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀποσμήξει
γεν-δοτ τοῖν  ἀποσμηξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀπόσμηξις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀπόσμηξις θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.