φυσικότης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φυσικότης < φυσικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

φυσικότης, -ότητος θηλυκό

(καθαρεύουσα) η φυσικότητα

Πηγές

⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.