τῖλος

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ τῖλος οἱ τῖλοι
      γενική τοῦ τίλου τῶν τίλων
      δοτική τῷ τίλῳ τοῖς τίλοις
    αιτιατική τὸν τῖλον τοὺς τίλους
     κλητική ὦ! τῖλε τῖλοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τίλω
γεν-δοτ τοῖν  τίλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τῖλος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τῖλος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

Παράγωγα
  • τιλάω (και τα σύνθετά του)
  • τίλημα

Σύνθετα
  • ἱππότιλος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.