σκόρδον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ σκόρδον τὰ σκόρδᾰ
      γενική τοῦ σκόρδου τῶν σκόρδων
      δοτική τῷ σκόρδῳ τοῖς σκόρδοις
    αιτιατική τὸ σκόρδον τὰ σκόρδᾰ
     κλητική ὦ! σκόρδον σκόρδᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σκόρδω
γεν-δοτ τοῖν  σκόρδοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκόρδον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σκόροδον με αποβολή του ο (σκόρ(ο)δον, ανομοίωση των ο) [1]

Ουσιαστικό

σκόρδον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Αναφορές
  1. σκόρδο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.