προσάραξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προσάραξῐς	αἱ	προσαράξεις
γενική	τῆς	προσαράξεως	τῶν	προσαράξεων
δοτική	τῇ	προσαράξει	ταῖς	προσαράξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προσάραξῐν	τὰς	προσαράξεις
κλητική ὦ!		προσάραξῐ		προσαράξεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προσαράξει
γεν-δοτ	τοῖν		προσαραξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

προσάραξις < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: προσάραξη (με διαφορετική σημασία)

προσάραξις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

προσάραξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.