πομφόλυξ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
πομφολῠγ-
ονομαστική ἡ πομφόλυξ αἱ πομφόλυγες
      γενική τῆς πομφόλυγος τῶν πομφολύγων
      δοτική τῇ πομφόλυγῐ ταῖς πομφόλυξῐ(ν)
    αιτιατική τὴν πομφόλυγᾰ τὰς πομφόλυγᾰς
     κλητική ὦ! πομφόλυξ πομφόλυγες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πομφόλυγε
γεν-δοτ τοῖν  πομφολύγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πομφόλυξ < πομφός + ένθημα -λ- + κατάληξη υγ-ς. Πιθανόν σχετικό με το φλύζω[1] ή τη λέξη «ἡ πέμφιξ, τῆς πέμφῑγος», με κατάληξη παρόμοια με *-φλυξ όπως στο οἰνόφλυξ (μέθυσος). [2]

Ουσιαστικό

πομφόλυξ, -ῠγος θηλυκό (& αρσενικό στην αιτιατική στον Γαληνό)

  1. (ιατρική) πομφός, φουσκάλα, φλύκταινα
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Aphorismi, Ἀφορισμοί , 7.34, @scaife.perseus
    Ὁκόσοισι δὲ ἐπὶ τοῖσιν οὔροισιν ἐφίστανται πομφόλυγες, νεφριτικὰ σημαίνουσι, καὶ μακρὴν τὴν ἀῤῥωστίην ἔσεσθαι.
    → χρειάζεται παράθεμα (Πλάτων)
  2. φυσαλίδα (Πλάτων)
  3. στολίδι για το κεφάλι
    → χρειάζεται παράθεμα (Αριστοφάνης, Βάτραχοι)
  4. (ελληνιστική σημασία , χημεία) οξείδιο ψευδαργύρου
    ※  1ος κε αιώνας ⌘ Διοσκουρίδης Πεδάνιος, Περὶ ὕλης ἰατρικῆςw, 5, 75.2 @scaife.perseus
    οὐ μόνον δὲ ἐκ τῆς τοῦ χαλκοῦ κατεργασίας τε καὶ ὕλης γίνεται πομφόλυξ, ἀλλὰ καὶ ἐκ καδμείας προηγουμένως ἐκφυσωμένης εἰς γένεσιν αὐτῆς.

Συνώνυμα

Συγγενικά
  • ἀπομφολῠ'γωτος
  • πομφολῠγηρόν (ουδέτερο)
  • πομφολυγίζω
  • πομφολῠγοπάφλασμα
  • πομφολῠγόω
  • πομφολῠγώδης
  • πομφολῠγωτός
  • πομφολύζω

→ και δείτε τη λέξη πομφός

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
  2. Hofmann, J. B. Ἐτυμολογικόν Λεξικόν τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς. Μτφρ: Αντώνιος Δ. Παπανικολάου. Αθήνα: 1974. (Γερμανικά: Etymologisches Wörterbuch des Griechischen. Munich: R. Oldenbourg, 1949.)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.