παραλληλότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ παραλληλότης οἱ παραλληλότητες
      γενική τοῦ παραλληλότητος τῶν παραλληλοτήτων
      δοτική τῷ παραλληλότητῐ τοῖς παραλληλότησῐ(ν)
    αιτιατική τὸν παραλληλότητᾰ τοὺς παραλληλότητᾰς
     κλητική ὦ! παραλληλότης παραλληλότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παραλληλότητε
γεν-δοτ τοῖν  παραλληλοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραλληλότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παράλληλο(ς) + -της

Ουσιαστικό

παραλληλότης θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.