παράλυση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η παράλυση οι παραλύσεις
      γενική της παράλυσης* των παραλύσεων
    αιτιατική την παράλυση τις παραλύσεις
     κλητική παράλυση παραλύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παραλύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράλυση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παράλυ(σις) + -ση < αρχαία ελληνική παραλύω < παρά- + λύω > λύσις (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική paralysie, δείτε και παραλυσία)[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /paˈɾa.li.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρά‐λυ‐ση

Ουσιαστικό

παράλυση θηλυκό

  1. (κυριολεκτικά) η διαδικασία και το αποτέλεσμα του παραλύω
  2. (μεταφορικά) η διαδικασία και το αποτέλεσμα του παραλύω

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    παράλυση

Αναφορές
  1. παράλυση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.