πανδεκτικός
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | πανδεκτικός | ἡ | πανδεκτική | τὸ | πανδεκτικόν |
| γενική | τοῦ | πανδεκτικοῦ | τῆς | πανδεκτικῆς | τοῦ | πανδεκτικοῦ |
| δοτική | τῷ | πανδεκτικῷ | τῇ | πανδεκτικῇ | τῷ | πανδεκτικῷ |
| αιτιατική | τὸν | πανδεκτικόν | τὴν | πανδεκτικήν | τὸ | πανδεκτικόν |
| κλητική ὦ! | πανδεκτικέ | πανδεκτική | πανδεκτικόν | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | πανδεκτικοί | αἱ | πανδεκτικαί | τὰ | πανδεκτικᾰ́ |
| γενική | τῶν | πανδεκτικῶν | τῶν | πανδεκτικῶν | τῶν | πανδεκτικῶν |
| δοτική | τοῖς | πανδεκτικοῖς | ταῖς | πανδεκτικαῖς | τοῖς | πανδεκτικοῖς |
| αιτιατική | τοὺς | πανδεκτικούς | τὰς | πανδεκτικᾱ́ς | τὰ | πανδεκτικᾰ́ |
| κλητική ὦ! | πανδεκτικοί | πανδεκτικαί | πανδεκτικᾰ́ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | πανδεκτικώ | τὼ | πανδεκτικᾱ́ | τὼ | πανδεκτικώ |
| γεν-δοτ | τοῖν | πανδεκτικοῖν | τοῖν | πανδεκτικαῖν | τοῖν | πανδεκτικοῖν |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- πανδεκτικός < αρχαία ελληνική πᾶς + δέχομαι
Επίθετο
πανδεκτικός, -ή, -όν
- ((ελληνιστική κοινή)) που δέχεται τα πάντα, όλα
- Αὐλαὶ τῶν θείων καὶ οἰκήσεις αἱ ἀΐδιαι τάξεις. Καὶ ἡ «πανδεκτικὴ αὐλὴ» τοῦ Πατρὸς ἡ πατρικὴ τάξις ἐστίν, ἡ πάσας ὑποδεχομένη καὶ συνέχουσα τὰς ἀναχθείσας ψυχάς• ἡ δὲ τῶν ἀγγέλων μερὶς πῶς ἀνάγει ψυχήν; (Πρόκλος, Ἐκ τῆς αὐτῆς χαλδαϊκῆς φιλοσοφίας, 1)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.