οἰνοπότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ οἰνοπότης οἱ οἰνοπόται
      γενική τοῦ οἰνοπότου τῶν οἰνοποτῶν
      δοτική τῷ οἰνοπότῃ τοῖς οἰνοπόταις
    αιτιατική τὸν οἰνοπότην τοὺς οἰνοπότᾱς
     κλητική ὦ! οἰνοπότᾰ οἰνοπόται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  οἰνοπότᾱ
γεν-δοτ τοῖν  οἰνοπόταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οἰνοπότης < οἰνο- + -πότης. Δείτε οἶνος και πότης, πίνω.

Ουσιαστικό

οἰνοπότης, -ου αρσενικό (θηλυκό οἰνοπότις)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.