λεῖψις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ λεῖψῐς αἱ λείψεις
      γενική τῆς λείψεως τῶν λείψεων
      δοτική τῇ λείψει ταῖς λείψεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν λεῖψῐν τὰς λείψεις
     κλητική ὦ! λεῖψῐ λείψεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  λείψει
γεν-δοτ τοῖν  λειψέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λεῖψις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

λεῖψις, -εως θηλυκό

  1. (ελληνιστική κοινή) έλλειψη
  2. (ελληνιστική κοινή) παράλειψη
  3. (ελληνιστική κοινή) έκλειψη
  4. (ελληνιστική κοινή) όρος με αρνητικό πρόσημο στις αλγεβρικές παραστάσεις

Σύνθετα
  • ἀπόλειψις
  • διάλειψις
  • ἐγκατάλειψις
  • ἔκλειψις
  • ἔλλειψις
  • ἐναπόλειψις
  • ἐπίλειψις
  • κατάλειψις
  • παράλειψις
  • παρέλλειψις
  • ὑπόλειψις

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.