κλαστός

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ κλαστός ἡ κλαστή τὸ κλαστόν
      γενική τοῦ κλαστοῦ τῆς κλαστῆς τοῦ κλαστοῦ
      δοτική τῷ κλαστῷ τῇ κλαστῇ τῷ κλαστῷ
    αιτιατική τὸν κλαστόν τὴν κλαστήν τὸ κλαστόν
     κλητική ὦ! κλαστέ κλαστή κλαστόν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ κλαστοί αἱ κλασταί τὰ κλαστᾰ́
      γενική τῶν κλαστῶν τῶν κλαστῶν τῶν κλαστῶν
      δοτική τοῖς κλαστοῖς ταῖς κλασταῖς τοῖς κλαστοῖς
    αιτιατική τοὺς κλαστούς τὰς κλαστᾱ́ς τὰ κλαστᾰ́
     κλητική ὦ! κλαστοί κλασταί κλαστᾰ́
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ κλαστώ τὼ κλαστᾱ́ τὼ κλαστώ
      γεν-δοτ τοῖν κλαστοῖν τοῖν κλασταῖν τοῖν κλαστοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κλαστός (ελληνιστική κοινή) < κλάω

Επίθετο

κλαστός, -ή, -όν (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά
  • → δείτε τη λέξη κλάω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.