επαλλήλως
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
- επαλλήλως < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπαλλήλως < αρχαία ελληνική ἐπάλληλος. Συγχρονικά αναλύεται σε επάλληλ(ος) + -ως.
Μεταφράσεις
επαλλήλως
|
Πηγές
- «επάλληλος (& επάλληλα, επαλλήλως)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.