επίνευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επίνευση	οι	επινεύσεις
γενική	της	επίνευσης*	των	επινεύσεων
αιτιατική	την	επίνευση	τις	επινεύσεις
κλητική		επίνευση		επινεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επινεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

επίνευση < ελληνιστική κοινή ἐπίνευσις < αρχαία ελληνική ἐπινεύω < ἐπί + νεύω

επίνευση θηλυκό

επίνευση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.