ειλεός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ειλεός οι ειλεοί
      γενική του ειλεού των ειλεών
    αιτιατική τον ειλεό τους ειλεούς
     κλητική ειλεέ ειλεοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ειλεός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εἰλεός < εἰλέω < εἴλω

Προφορά
ΔΦΑ : /i.leˈos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ει‐λε‐ός

Ουσιαστικό

ειλεός αρσενικό

  1. (ανατομία) το τελευταίο και μεγαλύτερο σε μήκος τμήμα του λεπτού εντέρου
  2. (ιατρική) η αδυναμία προώθησης του περιεχομένου του εντέρου λόγω απόφραξης ή παράλυσης του εντέρου

Μεταφράσεις
    στην ανατομία

Μεταφράσεις
    νόσος, στην ιατρική

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.