δόμησις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

δόμησις < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δόμησις

δόμησις θηλυκό

→ και δείτε τη λέξη δομῶ

δόμησις - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
δόμησις - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δόμησῐς	αἱ	δομήσεις
γενική	τῆς	δομήσεως	τῶν	δομήσεων
δοτική	τῇ	δομήσει	ταῖς	δομήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	δόμησῐν	τὰς	δομήσεις
κλητική ὦ!		δόμησῐ		δομήσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δομήσει
γεν-δοτ	τοῖν		δομησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δόμησις < δομάω / δομέω / δομόω, δομῶ, δομη- + -σις → δείτε και το αρχαίο δομή

δόμησις, -εως θηλυκό

δόμησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.