διαπεραίωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ διαπεραίωσῐς αἱ διαπεραιώσεις
      γενική τῆς διαπεραιώσεως τῶν διαπεραιώσεων
      δοτική τῇ διαπεραιώσει ταῖς διαπεραιώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν διαπεραίωσῐν τὰς διαπεραιώσεις
     κλητική ὦ! διαπεραίωσῐ διαπεραιώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διαπεραιώσει
γεν-δοτ τοῖν  διαπεραιωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαπεραίωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διαπεραιόω / διαπεραιῶ + -σις

Ουσιαστικό

διαπεραίωσις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.