βινῶ

βινῶ

• συνηρημένη μορφή του βινέω

  ※  (Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5ο, επίγραμμα 126 Φιλοδήμου)

  Πέντε δίδωσιν ἑνὸς τῇ δεῖνα ὁ δεῖνα τάλαντα, καὶ βινεῖ φρίσσων, καὶ μὰ τὸν οὐδὲ καλήν·

  πέντε δ᾿ ἐγὼ δραχμὰς τῶν δώδεκα Λυσιανάσσῃ, καὶ βινῶ πρὸς τῷ κρείσσονα καὶ φανερῶς

  Πέντε δίνει τάλαντα, ένας σε μια, για μια (χάρη/φορά) και τη γαμεί με φόβο, και μα τον (Δία), δεν είναι καν καλή

  πέντε δε εγώ, δραχμές (δίνω) στην Λυσιάνασσα για τις δώδεκα (χάρες/φορές) και τη γαμώ, μια (γυναίκα) πιο ωραία, και στα φανερά