αντιμόνιο

Νέα ελληνικά (el)
  • Χημικό στοιχείο: Sb
  • Ατομικός αριθμός : 51
  • Προηγούμενο = Sn
  • Επόμενο = Te

Δείτε επίσης: Περιοδικός πίνακας των στοιχείων

Ετυμολογία

αντιμόνιο < (λόγιο δάνειο) ιταλική antimonio < νεολατινική antimonium (απ' όπου και μεσαιωνική ελληνική ἀντεμόνιον.[1]) < αραβική إثمد (ʾiṯmid). Κατά μία άποψη, η αραβική λέξη συνδέεται με τη λατινική stibium < αρχαία ελληνική στίμμι < αρχαία αιγυπτιακή stm.[2]

Προφορά
ΔΦΑ : /an.diˈmo.ni.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντι‐μό‐νι‐ο

Ουσιαστικό

αντιμόνιο ουδέτερο, μόνο στον ενικό

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το αντιμόνιο τα αντιμόνια
      γενική του αντιμόνιου
& αντιμονίου		 των αντιμόνιων
& αντιμονίων
    αιτιατική το αντιμόνιο τα αντιμόνια
     κλητική αντιμόνιο αντιμόνια
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
  • (χημεία) χημικό στοιχείο που ανήκει στα μεταλλοειδή, με ατομικό αριθμό 51 και χημικό σύμβολο το Sb
    ↪ Τα άλατα του αντιμονίου είναι διαλυτά μόνο σε πυκνά διαλύματα των αντίστοιχων οξέων. Έτσι, π.χ. αραίωση διαλύματος SbCl3 σε HCl με νερό, έχει ως αποτέλεσμα την υδρόλυση του SbCl3 και σχηματισμό λευκού ιζήματος χλωριούχου αντιμονυλίου ("βούτυρο αντιμονίου") (chem.uoa.gr)

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    αντιμόνιο

Αναφορές
  1. αντιμόνιο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.