αναχώνευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αναχώνευση	οι	αναχωνεύσεις
γενική	της	αναχώνευσης*	των	αναχωνεύσεων
αιτιατική	την	αναχώνευση	τις	αναχωνεύσεις
κλητική		αναχώνευση		αναχωνεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναχωνεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αναχώνευση < αρχαία ελληνική ἀναχώνευσις

αναχώνευση θηλυκό

αναχώνευση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.