Οἴτη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Οἴτη
γενική	τῆς	Οἴτης
δοτική	τῇ	Οἴτῃ
αιτιατική	τὴν	Οἴτην
κλητική ὦ!		Οἴτη
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Οἴτη < *οἴτης (βοσκός) < οἶς (πρόβατο)[1]

Οἴτη θηλυκό, μόνο στον ενικό

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998), λήμμα: Οίτη

Οἴτη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.