ördek

Τουρκικά (tr)

Ουσιαστικό

ördek ^(tr)

πάπια

Κλίση

κλίση του ördek

	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ördek	ördekler
αιτιατική	ördeği	ördekleri
δοτική	ördeğe	ördeklere
τοπική	ördekte	ördeklerde
αφαιρετική	ördekten	ördeklerden
γενική	ördeğin	ördeklerin

κτητικές μορφές του ördek

(ονομαστική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	ördeğim	ördeklerim
... σου	ördeğin	ördeklerin
... του	ördeği	ördekleri
... μας	ördeğimiz	ördeklerimiz
... σας	ördeğiniz	ördekleriniz
... τους	ördekleri	ördekleri

(αιτιατική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	ördeğimi	ördeklerimi
... σου	ördeğini	ördeklerini
... του	ördeğini	ördeklerini
... μας	ördeğimizi	ördeklerimizi
... σας	ördeğinizi	ördeklerinizi
... τους	ördeklerini	ördeklerini

(δοτική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	ördeğime	ördeklerime
... σου	ördeğine	ördeklerine
... του	ördeğine	ördeklerine
... μας	ördeğimize	ördeklerimize
... σας	ördeğinize	ördeklerinize
... τους	ördeklerine	ördeklerine

(τοπική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	ördeğimde	ördeklerimde
... σου	ördeğinde	ördeklerinde
... του	ördeğinde	ördeklerinde
... μας	ördeğimizde	ördeklerimizde
... σας	ördeğinizde	ördeklerinizde
... τους	ördeklerinde	ördeklerinde

(αφαιρετική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	ördeğimden	ördeklerimden
... σου	ördeğinden	ördeklerinden
... του	ördeğinden	ördeklerinden
... μας	ördeğimizden	ördeklerimizden
... σας	ördeğinizden	ördeklerinizden
... τους	ördeklerinden	ördeklerinden

(γενική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	ördeğimin	ördeklerimin
... σου	ördeğinin	ördeklerinin
... του	ördeğinin	ördeklerinin
... μας	ördeğimizin	ördeklerimizin
... σας	ördeğinizin	ördeklerinizin
... τους	ördeklerinin	ördeklerinin

κλίση του ördek (ως κατηγορουμένου)

ενεστώτας	ενικός	πληθυντικός
είμαι	ördeğim	ördeklerim*
είσαι	ördeksin	ördeklersin*
είναι	ördek / ördektir	ördekler* / ördeklerdir*
είμαστε	ördeğiz	ördekleriz
είστε	ördeksiniz	ördeklersiniz
είναι	ördekler	ördeklerdir

αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	ördektim	ördeklerdim*
ήσουν	ördektin	ördeklerdin*
ήταν	ördekti	ördeklerdi*
ήμασταν	ördektik	ördeklerdik
ήσασταν	ördektiniz	ördeklerdiniz
ήταν	ördekti(ler)	ördeklerdi

έμμεσος / απρόσωπος αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	ördekmişim	ördeklermişim*
ήσουν	ördekmişsin	ördeklermişsin*
ήταν	ördekmiş	ördeklermiş*
ήμασταν	ördekmişiz	ördeklermişiz
ήσασταν	ördekmişsiniz	ördeklermişsiniz
ήταν	ördekmiş(ler)	ördeklermiş
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους. Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.